Wat is squirten? Alles wat je moet weten

Wat betekent squirten?

Squirting wordt gezien als een spontane uiting van seksuele opwinding en orgasmes die kan optreden bij zeer opgewonden en multi-orgasmische vrouwen. Het bestaat voornamelijk uit het vrijkomen van helder vocht uit de plasbuis tijdens seksuele activiteit of orgasme. Deze vloeistof wordt vaak in wisselende hoeveelheden uitgestoten, variërend van 0,3 ml tot meer dan 150 mL. Dit vocht wordt vaak in wisselende hoeveelheden uitgestoten, variërend van 0,3 ml tot meer dan 150 ml, en komt vaak op een krachtige of spuitende manier naar buiten, vandaar de term “squirten”.

Hoe gebeurt squirten en waar komt het vocht vandaan?

Squirten wordt voornamelijk bereikt door stimulatie van de clitoris en de vagina tijdens masturbatie of geslachtsgemeenschap. Volgens onderzoek zijn er drie mogelijke bronnen van vrouwelijke seksuele vloeistoffen, namelijk: de urineblaas, de vagina en de para-urethrale klieren. Het kan ook een combinatie van deze bronnen zijn. Seksuologen hebben deze bronnen besproken:

• De para-urethrale klieren, ook wel de klieren van Skene genoemd en beschouwd als de vrouwelijke prostaat, hebben een kleine afscheidingscapaciteit en missen de noodzakelijke spieren voor een krachtige samentrekking die zou kunnen resulteren in het vrijkomen van vocht op een spuitende manier, dus het kan niet de bron zijn van massief squirten.
• De urineblaas daarentegen is het enige orgaan dat in staat is honderden milliliters vocht op te vangen en vast te houden, dat vervolgens door de detrusorspier, een grote spier met krachtige samentrekkingen, via de plasbuis naar buiten wordt geperst.

De laatste theorie wordt ondersteund door beelvoormingswaarnemingen  in bepaalde studies, waarbij een aanzienlijke vulling van de blaas werd waargenomen tijdens seksuele opwinding en opwinding, gevolgd door volledige lediging van de blaas na het squirten bij alle proefpersonen.

Waaruit bestaat het squirt-vloeistof? Is het hetzelfde als urine?

Studies hebben aangetoond dat het vocht dat vrijkomt tijdens seksuele climax bij squirten:

• biochemisch identiek is aan urine. Sommige seksuologen hebben vastgesteld dat het sterk verdunde urine lijkt te zijn.
• PSA (prostaatspecifiek antigeen) bevat: tijdens geslachtsgemeenschap wordt ook de vrouwelijke prostaat gestimuleerd. Men denkt dat de afscheiding ervan in de plasbuis het squirt-vocht samen met andere stoffen kan besmetten. Toch maakt de aanwezigheid ervan de prostaat niet tot de oorsprong van het squirt-vocht.

Tot voor kort vielen alle vloeistoffen die tijdens een ejaculatie-orgasme werden uitgestoten onder dezelfde term: “vrouwelijke ejaculatie”, vanwege hun gelijkenis met mannelijke ejaculatie, zonder significante onderscheiding tussen vrouwelijke ejaculatie, squirten of coïtale urine-incontinentie.

Wordt squirten beschouwd als vrouwelijke ejaculatie?

In tegenstelling tot squirten verwijst vrouwelijke ejaculatie naar de uitstoting van een kleine hoeveelheid viskeuze vloeistof uit de vrouwelijke prostaat. Eerdere gepubliceerde onderzoeken slaagden er niet in om onderscheid te maken tussen deze twee vloeistoffen, wat resulteerde in verwarring en tegenstrijdige resultaten. Toch hebben recente studies interesse getoond in dit onderwerp en onderzoeken uitgevoerd om deze twee termen te differentiëren:

• Vloeistofsamenstelling: Terwijl squirten biochemisch identiek is aan urine, zoals eerder vermeld, is vrouwelijk ejaculaat biochemisch verschillend van urine omdat het hoge concentraties prostaatspecifiek antigeen (PSA) bevat. Het bezit in wezen de biologische eigenschappen van mannelijk sperma, maar sluit gameten uit.
• Vloeistofbron: Beide vloeistoffen worden vrijgegeven via de plasbuis, maar hebben niet dezelfde oorsprong. Het is goed vastgesteld dat de vloeistof bij squirten afkomstig is van de urineblaas, terwijl de vloeistof bij vrouwelijke ejaculatie wordt afgescheiden door de vrouwelijke prostaat.
• Vloeistofkenmerken: Onderzoeken definiëren squirten als een massieve, onvrijwillige uitstoting van heldere, waterige vloeistof tijdens orgasme, terwijl vrouwelijke ejaculatie een spaarzame vloeistof produceert (beperkt tot enkele milliliters), vergelijkbaar met “verdunde” of “vetvrije melk”.

Is het hetzelfde als coïtale incontinentie?

Ondanks dat er overeenstemming was dat er vloeistoffen vrijkwamen tijdens het orgasme, bespraken seksuologen de mogelijkheid van coïtale stressincontinentie. Deze hypothese was gebaseerd op het feit dat de hoeveelheid uitgestoten vloeistoffen groot was.

Coïtale urine-incontinentie wordt gedefinieerd als het onvrijwillig lekken van urine tijdens seksuele activiteit en is onderverdeeld in twee afzonderlijke typen: incontinentie die tijdens penetratie optreedt en incontinentie die tijdens het hoogtepunt of orgasme plaatsvindt.

De meerderheid van de vrouwen die last hebben van dit probleem heeft een aandoening die bekend staat als “detrusor-overactiviteit”, waarbij een orgasme zorgt voor blaascontracties en soms verslapping van de sluitspier, wat resulteert in onvrijwillig urineverlies.

Late experimenten hebben echter geen bewijs gevonden van urine-incontinentie of detrusor-overactiviteit bij vrouwen die squirten, wat suggereert dat nog niet geïdentificeerde processen tijdens seksuele opwinding en stimulatie aan het werk zijn om het fenomeen van squirten over verdunde urine te veroorzaken. Een ander intrigerend aspect dat dit idee ondersteunt, is dat vrouwen geen buitensporige hoeveelheden vloeistoffen hebben ingenomen in de uren voorafgaand aan de tests.

Kan squirten dus worden beschouwd als coïtale urine-incontinentie?

Antwoord: Vanwege hun vergelijkbare fysieke symptomen worden squirten en coïtale urine-incontinentie vaak verward, maar het zijn afzonderlijke verschijnselen. Dit suggereert dat bepaalde seksuele gedragingen kunnen bijdragen aan het ontstaan van een grote hoeveelheid urineafscheiding, zelfs in afwezigheid van een pathologische aandoening.

Kan elke vrouw het ervaren?

Squirten wordt beschouwd als een fysiologisch fenomeen, maar het is ook een zeldzame seksuele reactie.

De prevalentie van dit fenomeen is moeilijk vast te stellen; specialisten schatten dat 10-40% van alle vrouwen regelmatig of af en toe vloeistof kan afscheiden tijdens een orgasme, terwijl anderen geloven dat het percentage slechts ongeveer 5% is.

Hoe beïnvloedt het je seks leven?

Squirten roept niet dezelfde emotie op bij vrouwen. Terwijl sommige seksuologen beweren dat bijna vier van de vijf vrouwen die squirten van mening zijn dat dit een “verrijking” van hun seksuele leven betekent, hebben anderen een andere mening. Voor sommige individuen kan het onbedoelde lekken van echte urine tijdens geslachtsgemeenschap psychotraumatisch zijn. Sommigen hebben naar verluidt een operatie ondergaan om dit “probleem” aan te pakken, terwijl anderen beweren dat ze hun orgasmes onderdrukken om bedplassen te voorkomen.

Hoe bereik je het?

Niet alle vrouwen kunnen squirten, er is geen goede of foute manier om het te bereiken, maar er zijn wel enkele tips die vrouwen die in staat zijn om te squirten kunnen helpen om het opnieuw te ervaren:

• Stimulatie: Squirten wordt vaak veroorzaakt door directe stimulatie van de clitoris en de vagina. Sommige onderzoeken beweren dat stimulatie van andere erogene zones buiten het genitale gebied, zoals de tepels, ook squirten kan veroorzaken. Sommige vrouwen geloven dat zich concentreren op de G-spot, die zich aan de voorste wand van de vagina bevindt, hen helpt squirten.
• Experimenteren: Het uitproberen van verschillende soorten stimulatie kan mensen helpen te ontdekken waar ze het meest van genieten.
• Ontspanning: Vrouwen die zich comfortabel en ontspannen voelen tijdens geslachtsgemeenschap of masturbatie, hebben mogelijk een grotere kans om te squirten.
• Communicatie: Het is belangrijk om met je partner(s) te communiceren over wat prettig aanvoelt en wat niet tijdens seksuele handelingen.

Squirten zoals te zien is in pornovideo’s

De onjuiste en onnauwkeurige representatie van squirten in erotische video’s kan aanzienlijke gevolgen hebben voor het seksuele leven van individuen of koppels en kan leiden tot wijdverspreide misvattingen over vrouwelijke seksualiteit. Pornografie portretteert squirten vaak als een veelvoorkomend teken van seksuele opwinding en genot, wat vrouwen die deze sensaties ervaren kan frustreren en verwarren, of aan de andere kant vrouwen die het niet kunnen ervaren met een gevoel van seksuele tekortkomingen kan achterlaten. Het creëert ook onjuiste en onrealistische verwachtingen voor mannen als het gaat om het orgasme bij vrouwen.

Daarom kan squirten anders zijn dan hoe het in de pornografie wordt afgebeeld, aangezien het geen veelvoorkomend verschijnsel is, niet bij alle vrouwen voorkomt en het niet altijd aangeeft dat orgasmes met squirten de voorkeur hebben boven die zonder.